Eerste pasfoto *** Första passfotot

Aangezien we over een aantal weken naar het buitenland vertrekken, moeten we dringend Imke’s Kids-ID aanvragen. Als pasfoto wordt in het gemeentehuis van Tervuren geen zelfgetrokken en afgeprinte foto aanvaard, dus trok ik met Imke naar de fotograaf. Bij het vertrek thuis naar de fotograaf had ik al een slecht voorgevoel. Imke slaapt namelijk ALTIJD in de kinderwagen, en is heel moeilijk te wekken. Maar dit keer was het alsof Imke wist dat er iets speciaals zou gebeuren. Heel de rit van thuis tot in het dorp lag ze met de ogen wijd open in haar koets. Een trotse mama stapte binnen bij de fotograaf. Maar Jezus,... wat een file!! Imke’s oogjes werden kleiner en kleiner, en ik kon alleen maar geduldig toekijken hoe Imke langzamerhand in slaap viel. Na 45 minuten was het eindelijk onze beurt, en gelukkig was Imke nog wakker! Maar poseren is voor een baby van amper 8 weken oud niet zo evident. De fotografe haalde al haar truukjes en hulpmiddelen uit de kast. Ze zwaaide, riep,... gebruikte zelfs een toeter, maar slaagde er uiteindelijk toch niet in om Imke in de lens te laten kijken. Dit werd uiteindelijk het resultaat:

Groetjes, Elli

*************************************************************

Eftersom vi om ett par veckor ska åka på semester till Frankrike, var vi tvungna att fixa Imkes pass. Eftersom våra egna tagna foton inte blev godkända, så fanns det inget annat val än att besöka en fotograf! Utmaningen började redan när vi gick utanför dörren. Imke somnar nämligen ALLTID i vagnen och är väldigt svår att väcka....så jag var redan lite stressad på väg genom byn. Men det var precis som att Imke kände att det skulle hända något speciellt, så, tro det eller ej, men hon låg vaken med STORA ögon hela tiden. Jag var riktigt stolt när jag gick in hos fotografen. Men....kö!!!! Lång kö! Ögonen blev mindre och mindre….men efter 45 minuter var det våran tur och Imke var fortfarande vaken! Att fotograferas när man bara är några veckor är inte så lätt....Imke var tvungen att få hjälp av mig för att kunna hålla sig i luften, men jag fick naturligtvis inte vara med på bild. En bra styrkeövning för mig! Fotografen gjorde allt för att Imke skulle titta rakt in i kameran... pratade, ropade, tutade,...men om inte Imke har lust, så har hon ingen lust! Det här blev resultatet:

Hälsningar,
Ellinor

Nieuwe foto’s *** Nya foton

Er gaat niets boven een heerlijk flesje melk en een warm badje op zaterdagochtend.
*************************************************************
Det finns inget bättre än en härlig flaska mjölk och ett varmt bad på en lördagmorgon.

Het ouderschap laat sporen na *** Föräldrarskapet sätter sina spår

Op een Zweeds forum stelde zich onlangs iemand de vraag waaraan je nu eigenlijk merkt dat je mama of papa geworden bent. Goeie vraag! Hierbij alvast een aantal zaken die voor ons erg confronterend zijn:

- Je hebt al lang niet meer de ambitie om er volledig vlekkeloos bij te lopen. ‘Bijna proper’ is al heel bevredigend.
- Je kan je niet meer herinneren wanneer je nog eens 6 uur aan een stuk doorgeslapen hebt.
- Het is de normaalste zaak van de wereld om op de WC te zitten met de deur open, of met gezelschap.
- Wanneer je dan toch eens 4 minuutjes privacy en rust krijgt op de WC, beschouw je dit als een intens moment van ontspanning.
- Je betrapt er jezelf op dat je het winkelkarretje in de supermarkt zachtjes heen en weer duwt, alsof het de kinderwagen is.
- Je staat met de mond vol tanden wanneer collega’s je op maandagochtend vragen wat je in het weekend allemaal gedaan hebt.
- Je belt vrienden op zaterdagochtend om 9u, en bent verrast dat ze nog slapen.
- Je bent verwonderd wanneer er iemand je na 21u nog belt.
- Je krijgt een paniekaanval wanneer het eet- en slaapritme waar je al weken naar streeft met een uurtje wijzigt.
- Je merkt dat je vrouw rondloopt met slechts 1 onthaard been...

Herkenbaar voor iemand? Of gaat het helemaal de verkeerde kant op met ons?

Maarten en Elli

PS: er staan sinds gisteren wat nieuwe foto’s in Imke’s fotoalbum

*************************************************************

På ett svenskt forum ställde någon sig frågan när man egentligen märker att man blivit mamma eller pappa. Bra fråga! Här neden kommer ett par saker som är väldigt konfronterande för oss. Du märker att du är mamma och pappa när...

- du inte längre kräver att det du har på dig ska vara rent. Inte SÅ fläckigt duger bra
- du inte kan minnas när du senast sov mer än sex timmar i sträck
- du tycker att det är fullständigt normalt att gå på toa med sällskap eller öppen dörr....
- du tycker 4 minuter bajsning på toan är egen-tid...
- du rullar kundvagnen i mataffären fram och tillbaka, fram och tillbaka...
- du står lika svarslös varje gång du får frågan om vad du gjort i helgen...
- du ringer upp en kompis kl 9 på lördagsmorgonen och förvånas över att dom fortfarande låg och sov
- du blir överraskad om någonn ringer efter klockan 21 på kvällen
- man får panik om ät och sov rutinerna man så slaviskt har organiserat, råkar brytas med en timme eller så....
- du märker att din tjej springer runt med bara ett rakat ben...

Någon som känner igen sig? Eller börjar det spåra ut här oss?

Maarten och Ellinor

P.S. Sen igår är där nya foton i vårt webalbum

Een kleine stap voor Imke, maar een grote stap voor haar mama *** Ett litet steg för Imke, men ett stort steg för hennes mamma

Wekenlang heb ik met angst naar vandaag uitgekeken. Er stond een controle in het ziekenhuis op het programma, en dat bekent dat ik voor het allereerst Imke moest achterlaten bij haar oma.

Niet alleen emotioneel bleek dit een zware dobber, maar ook organisatorisch. Het blijft moeilijk om correct in te schatten hoe lang het duurt om volledig klaar te geraken om te vertrekken. Het moet wel gezegd worden dat Imke er een handje van weg heeft om op de meest onmogelijke momenten haar melk terug te geven. Alsof ze het erom doet! :-)

Het was weer even wennen om volledig met mezelf bezig te zijn. Om gewoon een gesprek te kunnen voeren zonder ondertussen een baby te wiegen of een luier te verversen, zonder continu bezig te zijn met flesjes te steriliseren of babykleertjes te wassen. Het was geweldig om wat bij te praten met collega’s in het ziekenhuis, maar voor deze eerste keer was een halve dag zonder Imke echt wel lang genoeg.

Terug thuis bleek Imke niet de minste last ondervonden te hebben van mijn uitstapje. Mama blijkt absoluut misbaar. Aan dat idee moet ik nog even wennen.

Groetjes, Elli

*************************************************************

Under flera veckor var jag ångestfull över denna dagen. Jag hade olika undersökningar på sjukhuset, vilket betydde att jag för första gången var tvungen att vara ifrån Imke och lämna henne hos hennes farmor.

Det var inte bara emotioneelt svårt men också organisatoriskt. Det är fortfarande svårt att räkna ut hur lång tid man behöver för att göra sig i ordning. Jag måste erkänna att Imke är expert på att kräka upp mjölk vid dem mest svåraste situationerna. Precis som om hon gör det med flit! :-)

Det var verkligen svårt att vänja sig vid att bara vara själv. Att kunna ha ett samtal utan att man vaggar en bebis eller byter en blöja, utan att behöva sterilisera nappflaskor eller tvätta bebiskläder. Det var riktigt kul att kunna prata med lite kollegor på sjukhuset, men för att lämna ifrån Imke för första gången så var en halv dag tillräckligt länge!

Hemma igen, visade det sig att Imke inte alls tyckte det var jobbigt att mamma hade varit borta. Mamma kan man vara utan. Det måste jag vänja mig vid....

Hälsningar,
Ellinor

“Decibel-Imke”

Zo noemen we haar voortaan. Een bijnaam die ze meer dan verdiend heeft! Niet dat Imke meer geregeld weent dan de gemiddelde baby, maar haar volume overtreft elke norm. Om jullie een idee te geven:

• 0 dB: gehoordrempel
• 10 dB: gefluister
• 30 dB: leeszaal bibliotheek
• 60 dB: normale conversatie
• 80 dB: grasmaaier
• 110 dB: normaal wenende baby
• 130 dB: opstijgend straalvliegtuig op een afstand van 50 m
• 140 dB: pijngrens
• >140 dB: Decibel-Imke

Imke overstemt bij momenten ruimschoots de opstijgende vliegtuigen in Zaventem. Actiegroepen zoals ‘Wakker Tervuren’ en ‘Wake up Kraainem’ dreigen zich dan ook te heroriënteren, en voortaan “Decibel-Imke” aan te klagen in plaats van de nachtvluchten. Goed nieuws voor het personeel van de luchthaven. Elke job telt in deze economisch moeilijke tijden.

Hieronder een korte demonstratie! [filmpje net onder de Zweedse vertaling]

Groetjes,
Maarten & Elli

*************************************************************

Så kallar vi henne nu för tiden. Ett smeknamn som hon verkligen förtjänar! Det är inte så att Imke gråter mer än andra bebisar, men hennes volym slår allt. För att ge er något att jämföra med:

• 0 dB: hörtröskeln
• 10 dB: viskning
• 30 dB: lässal på bilblioteket
• 60 dB: normal konversation
• 80 dB: gräsklippare
• 110 dB: normalt gråtande baby
• 130 dB: startande jaktflyg på 50 meters avstånd
• 140 dB: smärttröskeln
• >140 dB: Decibel-Imke

Enligt oss finns det stunder då Imke lätt överröstar alla lyftande flygplan i Bryssels flygplats. Aktivistgrupperna "Wakker Tervuren" och "Wake up Kraainem" kan bli tvungna att ändra sin inrikting, och klaga på ”Decibel-Imke” istället för på nattflygen. Detta är dock bra nyheter för personalen på flygplatsen. Varje jobb räknas i dessa svåra ekonomiska tider.

Här under hittar ni en kort demonstration:


Hälsningar,

Ellinor och Maarten

Weekend: tijd voor een update *** Helg: dags för en uppdatering

Na 5 dagen radiostilte, toch weer even een update over Imke. Ze heeft deze week een heus groeispurtje getrokken. De bijhorende honger en huilbuien zorgden ervoor dat er wat minder tijd was om te bloggen. Precies een maand oud, meet ze nu 55,5 cm. Een dikke 4 cm groter dan bij de geboorte. En geloof het of niet: dat feit alleen al is reden genoeg voor de ouders om apetrots te zijn :-) Ondertussen worden de eerste kruippakjes en pyjama’s al te klein. We zijn al een doos met kledij aan het vullen voor de volgende baby bij familie of vrienden.

Gisteren stond ook de eerste medische controle op het programma. We gaan met Imke naar dezelfde dokterspraktijk als diegene waar Maarten ging als kind. En de liefde tussen Imke en haar kersverse huisdokter dokter lijkt even groot als de liefde tussen Maarten en zijn dokter destijds. Ik weet niet of ik dit hier zomaar mag schrijven, maar uit goede bron heb ik vernomen dat Maarten vroeger onderweg naar de praktijk steevast bloemetjes plukte om af te geven aan de dokter. En neen: die dokter was geen knap jong ding. Maar dit geheel terzijde. Volgens de dokter is Imke kerngezond: hartslag prima, gewrichten in orde, oogjes en oortjes goedgekeurd. Beter kan niet!

Zo... Jullie zijn weer helemaal mee! Als het weekend wat rust brengt, en de nachten wat minder kort worden, zou het volgende berichtje geen 6 dagen op zich mogen laten wachten. Maar dat hangt dus volledig af van Imke :-)

Groetjes, Elli

*************************************************************

Efter 6 dagars tystnad, kommer här äntligen en uppdatering om Imke. Denna veckan har hon växt ordentligt! Den tillhörande hungern och gråtattackerna såg till att det blev mindre tid för att blogga. Precis 1 månad gammal är Imke nu 55,5 cm lång. 4 cm längre än vid födseln. Och tro det eller ej, bara det gör föräldrarna riktigt stolta! :-) Under tiden börjar de första klädesplaggen bli för små. Vi håller redan på att fylla en låda för nästa bebis hos släkten eller hos vänner.

Igår var det dags för första hälsokontrollen hos doktorn. Vi går till samma mottagning med Imke som Maarten gjorde som liten. Och relationen mellan Imke och husläkaren verkar vara lika bra som relationen Maarten hade. Jag vet inte om jag får berätta det här, men från en säker källa så vet jag att Maarten brukade plocka blommor till doktorn. Och nej, doktorn var inte ung och snygg. Men ja, tillbaks till hälsokontrollen. Enligt doktorn är Imke frisk som en nötkärna, bra hjärta, bra leder och ögon och öron är godkända.

Nu hänger ni med igen! Om helgen ger lite vila och om nätterna blir lite längre så lär det inte dröja 6 dagar tills nästa meddelande.

Hälsningar,
Ellinor

POLL - Op wie lijkt Imke het meest? *** Vem är Imke lik?

Bij de eerste POLL (“Wat wordt mijn eerste woordje?”) waren de meningen verdeeld. Een kleine meerderheid onder jullie verwacht dat Imke’s eerste woordje “mama” zal zijn. Het dichtstbij dat ze hier tot nu toe kwam, is de klank ‘aaa’. Volgens Maarten een poging tot ‘Maaatterhorn’. We houden jullie op de hoogte over verdere ontwikkelingen!!

Tijd voor een nieuwe POLL!
Sinds de dag van de geboorte speculeren vrienden en familie over op wie Imke nu eigenlijk het meest lijkt. Om de discussie wat onderbouwd te voeren, zijn we even de archieven ingedoken, op zoek naar babyfoto’s van ouders, broers en zussen. Jullie vinden hieronder 8 foto’s terug. In de POLL helemaal onderaan deze pagina kunnen jullie laten weten op welke van deze foto's de gelijkenis met Imke het grootst is. Stemmen maar!

Bonusvraag
Diegenen die denken een aantal van onderstaande baby’s te kunnen ontmaskeren; reageer zeker onderaan dit bericht!

Veel succes allemaal!
Maarten & Elli

*************************************************************

Vid första omröstningen (”Vilket blir mitt första ord?”) var åsikterna olika. Med en liten majoritet förväntar ni er att Imkes första ord blir ”mamma’. För tillfället är ljudet ”aaa” det som kommer närmast. Enligt Maarten är detta ett tappert försök för att säga ”Maaatterhorn”. Vi håller er underrättade!

Nu är det dock dags för en ny omröstning!
Sen dagen då Imke föddes spekulerar både vänner och familj över vem Imke liknar mest. För att förstärka diskussionen, har vi dykt ner i fotoarkiven och letat upp babyfoton på olika familjemedlemmar,...

Här under hittar ni 8 olika foton. I omröstningen längst ner på sidan kan ni rösta på vilket foto som liknar Imke mest. Rösta på!

Bonusfråga
Dem som tror sig kunna känna igen personerna på fotona, får gärna skriva en reaktion/gissning här nedanför.

Lycka till!
Maarten och Ellinor

Foto 1:


Foto 2:


Foto 3:


Foto 4:


Foto 5:


Foto 6:


Foto 7:


Foto 8: